Aisha

Aisha

Friday, March 19, 2010

mond en klauwzeer



Beste allemaal,

dank voor alle reacties!

Vandaag zal ik eens wat meer delen over het nieuwe vak dat Flo en ik aan het leren zijn: veehouder!

Helaas hebben we afgelopen week een uitbraak van mond- & klauwzeer gehad bij Macheo, waar ook onze 9 koeien nog staan. Dat komt hier wel vaker voor, net zoals bijvoorbeeld Anthrax.


Alle koeien waren wel ingeent, maar we hebben het toch nog gekregen, waarschijnlijk via een koe die we net voor Macheo hadden gekocht.


Op zich is het wel te behandelen, maar het komt wel met een kostenpost: sowieso natuurlijk voor de dierenarts, maar ook omdat de melkproductie veel minder is als de koeien ziek of gestresst zijn. Zo hebben we vanochtend maar 45 liter gemolken ipv de normale 110 (we melken drie keer per dag en totaal meestal zo'n 220 liter).

Alle volwassen koeien zijn aan het herstellen, maar helaas hebben Flo en ik wel een kalf verloren dat net twee weken oud was. Een vrouwelijk kalf dat we naar mn moeder vernoemd hadden (zo leren we; dat doen we dus ook niet meer).

Stierkalfjes halen we twee weken niet eens, die slachten we al na een week, dan heb je ongeveer 20 kilo vlees.

Maar een vrouweljk kalf vertegenwoordigt wel een lifetime-value van zo'n 12.000 euro, dus dat is wel een flink verlies (dit is de verwachte winst die je uit een koe kunt halen als gevolg van verkoop van melk, vlees en vrouwelijke nakomelingen).

Verder zijn we (oke, ben ik ;-)) erg enthousiast over een nieuwe stier die we gevonden hebben:


Zijn sperma wordt geimporteerd uit Californie en wordt dan kunstmatig ingebracht, dat is iets waar ik komend jaar ook een cursus voor ga volgen. (Je moet toch een beetje blijven investeren in je professionele ontwikkeling, en dit leek me nuttiger dan een MBA.)

Voor de echt geinteresseerden, in de tabel kun je zien op welke punten deze stier gezorgd heeft voor erg goed vrouwelijk nageslacht, als de balken rechts zijn is dat positief, links negatief. Deze zijn dus allemaal erg positief en dat is nogal uniek.

Je keurt dus al je koeien en dan kijk je wat je wilt verbeteren bij het nageslacht, bijvoorbeeld de benen (als ze slechte benen hebben worden ze niet zo oud; logisch), dan kies je dus een stier die erg goed scoort op dat punt.

Florence had gelukkig niet zo'n schema, anders had Aisha waarschijnlijk een andere vader gehad ;-)

Mooi toch? Kijk dat is nou leuk aan dit leven, dat je nu weer alles moet leren over veehouderij. Afgelopen jaar ook veel geleerd over kinderpsychologie en ga zo maar door. Ik denk dat ik me in de afgelopen vijf jaar heel breed heb kunnen ontwikkelen, en dat vind ik mega-interessant.

Goed, genoeg over koeien.

Mat Aisha gaat het oke, ze heeft haar inentingen gehad, dus we hebben niet zo'n beste nacht gehad, maar dat hoort erbij.

Verder van de week bezig geweest met manieren om Grace (social worker bij Macheo) meer counselling te laten doen, ook voor kinderen uit de sloppenwijken. Van de week heeft ze veel tijd besteed aan een 7-jarig meisje dat verkracht was door haar buurman. Veel hulp gegeven aan het meisje om het te kunnen verwerken (...), maar ook om de moeder aan te moedigen om wel vooral door te zetten met het juridische traject.

Die moeder schaamt zich erg dat dit haar dochter is overkomen en staat natuurlijk ook onder druk van de familie van de dader om alle aanklachten te laten vervallen. Die familie woont dus naast haar...

Dit zijn allemaal huisjes van modder en hout van 3 bij 3 meter, waar je dus ook je buren gewoon hoort praten. Er staat dus nogal een heftige druk op zo'n moeder en heel vaak leidt dit er (begrijpelijk) toe dat aanklachten niet doorgezet worden.

Als hij veroordeelt wordt, gaat de dader trouwens wel gewoon 15 jaar de bak in, waarvan de kans hoog is dat 'ie het niet overleefd.

Gerechtigheid is hier vaak ver te zoeken....

Niet zo'n vrolijke noot om mee te eindigen, maar dit waren de dingen die me deze week (o.a.) bezig hebben gehouden.
O ja, heb geen goede foto's van het land, misschien volgende keer.

Saturday, March 13, 2010

Is een blog egocentrisch?

Waarom zou je in hemelsnaam een weblog beginnen? Is het niet erg arrogant om te denken dat andere mensen zitten te wachten op jouw belevenissen en hersenspinsels?
Eigenlijk wel, heb ik lang gedacht, maar nu ben ik er dan toch aan begonnen.

Waarom? Omdat ik merkte (lees: omdat ik er voor de zoveelste keer subtiel op gewezen werd) dat de betrokkenheid tussen vrienden op grote afstand met het verloop der tijd steeds kleiner wordt.
Komt natuurlijk vooral omdat het voor mij af en toe raar voelt om iedereen op te bellen om mijn nieuwtjes te vertellen.

Zelfs als het belangrijk nieuws is zoals trouwen, vader worden en een eigen bedrijf beginnen...

Deze blog is dus bedoeld voor vrienden en familie en gaat over prive-zaken en belevenissen die ik hier in Kenia meemaak, want dat het iets anders is dan Kralingen-Crooswijk is de meesten ook wel duidelijk.

Ik heb trouwens wel een beetje aanmoediging nodig, dus reacties zijn welkom!

Oke, daar gaan we: hoe gaat het MIJ? (behoorlijk egocentrisch dus)
Het gaat wisselend, sommige dingen zijn super, anderen erg zwaar.
De ziekte van Maureen heeft iedereen natuurlijk heel erg bezig gehouden hier. Maar we zijn hoopvol en wachten op het moment dat we eindelijk iets voor haar kunnen betekenen en haar kunnen helpen om de oude te worden waar we allemaal zo veel van houden. Alle Kenianen bidden zich hier helemaal suf voor haar (iedere week is hier voor het personeel een kerkdienst op woensdag tijdens de lunchpauze, en ook de kinderen bidden voor haar). Gezien de stappen die ze maakt lijkt het in ieder geval te werken.

Zelf zit ik ook in de lappenmand (opgelapte rolstoel) omdat mijn knieschijf weer dislocated was (eruit geschoten in het NL?). Hetzelfde als ik al twee keer eerder heb gehad, zelfde knie ook. Dus 6 weken gips.
Niet fijn en het was behoorlijk pijnlijk, maar het mag natuurlijk geen naam hebben in vergelijking. Maar het is wel onhandig, met name voor Flo omdat er nu extra veel op haar bordje komt. Wat ze overigens allemaal met een lach en een hoop energie wegwerkt!

Maar het gaat ook erg goed op een aantal andere vlakken: allereerst natuurlijk Aisha, onze prachtige dochter van vandaag exact 6 weken en 5 kilo!
Alle cliche's zijn waar; het is echt leuk! Vantevoren was ik een beetje bang dat ik de hele baby-fase niet zo leuk zou vinden, maar die angst is gelukkig niet uitgekomen. Dus Werger, maak je geen zorgen!
Uiteraard is het ook de mooiste baby ooit.

Ook positief is het feit dat Flo en ik druk bezig zijn om onze eigen boerderij op te starten. Aisha moet immers wel naar school kunnen, en we willen wel per se een internationale school. Die zijn hier vooral bedoeld voor ministers en expats, dus dan weten jullie wel over wat voor prijzen we het hebben.
Uiteraard geef ik mezelf bij Macheo wel een vorstelijk salaris, maar dit zou toch op gaan vallen. Dus we moesten wat anders bedenken: creatief als we zijn gaan we in de melkbusiness. Puur omdat we dieren leuker vinden dan groenten en we hebben geen zin in iets "kouds", zoals real estate of zo.
Gelukkig konden we een hoop geld lenen en hebben we 11 acres gekocht, aan de rivier, grenzend aan de ananasplantages van Del Monte. Erg mooi.
Daar gaan we dus ons huis bouwen, stallen, personeelshuisjes, voedselopslag, een groot waterbassin en op de rest van het terrein gaan we voedsel verbouwen voor de koeien.
Extra inkomen hopen we natuurlijk te halen uit ons St Bernard fokprogramma.
we zullen dus blijven leven van onze salarissen van Macheo en de winsten zullen naar de schoolgelden gaan.
Da's het plan en als dat niet werkt, kan ze altijd nog op de boerderij komen werken...

Groet

Marnix